من که می دانم شبی عمرم به پایان می رسد

نوبت خاموشی من سهل وآسان میرسد

من که می دانم که تا سر گرم بزم و مستی ام

مرگ ویرانگر چه بی رحم و شتایان می رسد

پس چرا عاشق نباشم پس چرا عاشق نباشم

من که میدانم به دنیا اعتباری نیست نیست

بین مرگ وآدمی قول و قراری نیست نیست

من که می دانم اجل نا خوانده و بیدادگر

سر زده می آید و راه فراری نیست نیست

پس چرا پس چرا عاشق نباشم